Tańczący z kotłami – dlaczego jestem niezłym serwisantem

Nie tańczę z wilkami jak Cevin Kostner w filmie. Tańczę z kotłami. Każdego dnia, o każdej porze, często w warunkach, które bardziej przypominają survival niż serwis. Ale robię to z pasją. Bo wiem, że za każdą kotłownią stoi czyjś dom, czyjś komfort i często… czyjeś nerwy. To nie jest tekst z poradnika „jak czyścić kocioł na pellet w trzech krokach”. To nie jest też marketingowy bełkot o „innowacyjnym podejściu do serwisu”.

To ja – człowiek, który naprawdę serwisuje kotły na pellet. I robi to nie tylko z kluczem w ręku, ale z głową i sercem. Mam za sobą lata praktyki i autoryzacje czołowych producentów kotłów na pellet – tych, które naprawdę spotykasz w domach, a nie tylko w katalogach. Nie wymieniam nazw, bo nie o etykiety tu chodzi – tylko o zaufanie, jakie mam od tych firm, by ich urządzenia uruchamiać, regulować i serwisować zgodnie ze sztuką. A jak wiadomo – sztuka wymaga rzemiosła. Zawsze dbam o klientów. I zawsze dbam o kotły. Nie wychodzę z kotłowni, dopóki wszystko nie działa. Nie zostawiam błędów „do obserwacji”, nie odsyłam klienta do instrukcji. Robię, co trzeba – a często trochę więcej. Zawsze staram się szkolić klientów. Bo wiem, że nie każdy musi być ekspertem – ale każdy powinien wiedzieć, jak reagować na komunikaty sterownika, gdzie jest reset i jak nie wpaść w panikę przy pierwszym błędzie E09.

To nie jest dla mnie tylko praca. To jest fach, który traktuję poważnie. Mam świadomość, że odpowiadam za czyjeś bezpieczeństwo, komfort i święty spokój. I zawsze staram się też wyluzować atmosferę – bo czasem trzeba więcej niż klucz płaski, żeby uratować sytuację.

Rozumiem ludzi. Rozumiem napięcie. Rozumiem, że ktoś się stresuje, że ma dzieci w domu i zimne grzejniki. Ale przy tym wszystkim muszę dbać o potrzeby kotła. Bo kocioł nie działa „na czuja”. On działa na logikę i ustawienia. I to jest moja rola – by zagrało wszystko, nie tylko emocje.

Dojadę wszędzie. W każdy zakamarek województwa zachodniopomorskiego – chyba że to teren zaprzyjaźnionych serwisantów 😉. Wtedy oddaję pałeczkę, ale nie punktualność – u mnie to zasada, nie przypadek.

Ale mam też swoje wady

Nie cierpię, kiedy ktoś mnie robi w balona.
„Ja nic nie ruszałem!” – a w sterowniku wszystko ustawione jakby ktoś programował prom kosmiczny w trybie demo. Tryby przestawione, czujniki odpięte, harmonogramy porąbane jak pellet w młynie.

Rozumiem – każdy chce oszczędzić, kombinować, próbować. Ale wystarczy powiedzieć prawdę. Bo ja nie mam problemu z naprawianiem błędów. Mam problem z ściemą.
A każda ściema to dla mnie strata czasu – czasu, który mógłbym poświęcić komuś, kto właśnie siedzi w zimnym domu i naprawdę potrzebuje pomocy. Czasem jedna niepotrzebna runda wokół kłamstewka opóźnia cały dzień pracy. I nikt na tym nie wygrywa – ani ja, ani kolejny klient.

Nie lubię, kiedy klient, zamiast słuchać przy uruchomieniu kotła, scrolluje TikToka.
To nie jest moment na telefon do szwagra. To jest chwila, kiedy uczysz się, jak żyć z kotłem przez kolejne lata.

Mam też uczulenie na kotłownie pełne starych kafli, kartonów po pizzy i zapasów z Castoramy.
Kotłownia to nie graciarnia. Ma być przestrzeń, dostęp, bezpieczeństwo. I czujnik temperatury nie może być zaklejony taśmą, „bo świecił”.

Mam zasady. Ale mam też ludzkie podejście.
Wiem, że nie zawsze jest idealnie. Ale jeśli chcesz, żebym zrobił dobrze – daj mi warunki, w których mogę zrobić dobrze. I bądź szczery. Bo ja jestem.

Nie jestem cudotwórcą. Nie jestem czarodziejem z magicznym kluczem. Ale jestem facetem, który zna się na robocie, zna się na ludziach i zna się na kotłach.

Nie zawsze jest łatwo, nie zawsze wszystko da się naprawić od razu. Ale zawsze da się podejść uczciwie. Z szacunkiem. Z wiedzą. I z pasją.

Pamiętaj:
Jak dbasz – tak masz. A ja pomogę Ci zadbać o Twój kocioł tak, jak na to zasługuje.